挽诸葛宣义二首

兰阶初擢秀，棣萼亦聊芳。lán jiē chū zhuó xiù，dì è yì liáo fāng。

幻化应难料，悲欢独两忘。huàn huà yīng nán liào，bēi huān dú liăng wàng。

达生知有道，养性更傅芳。dá shēng zhī yŏu dào，yăng xìng gèng fù fāng。

一笑乘云去，谁知本不亡。yī xiào chéng yún qù，shuí zhī bĕn bù wáng。