题董良用征士释耕所

百亩私田十尺庐，释耕为乐野人如。băi mŭ sī tián shí chĭ lú，shì gēng wèi lè yĕ rén rú。

陇牛瀼卧春犁后，水鸟低飞午馌余。lŏng niú [ráng,ràng] wò chūn lí hòu，shuĭ niăo dī fēi wŭ yè yú。

殷丧蕨薇元可食，秦炎种树独存书。[yīn,yān,yĭn] [sāng,sàng,sang] jué wēi yuán kĕ shí，qín yán zhòng shù dú cún shū。

老予拟就庞公隐，岁暮相看两鬓疏。lăo [yŭ,yú] nĭ jiù páng gōng yĭn，suì mù xiāng kàn liăng bìn shū。