至喜亭诗

扁舟三峡备艰难，幸脱风波魄未安。piān zhōu sān xiá bèi jiān nán，xìng tuō fēng bō pò wèi ān。

山已陵夷成赔嵝，水无约束渐瀰漫。shān yĭ líng yí chéng péi lŏu，shuĭ wú yuē shù jiàn mí màn。

半天堤柳垂人暖，满地江梅怯岁寒。bàn tiān dī liŭ chuí rén nuăn，măn dì jiāng méi qiè suì hán。

坎坷一生何所用，它年湖海一渔竿。kăn [kĕ,kē] yī shēng hé suŏ yòng，tā nián hú hăi yī yú gān。