颂古七首

卖尽田园彻骨贫，不知何处可容身。mài jìn tián yuán chè gŭ pín，bù zhī hé chù kĕ róng shēn。

楼头浪荡无拘检，铁笛横吹过洞庭。lóu tóu làng dàng wú jū jiăn，tiĕ dí héng chuī guò dòng tíng。