种榆诗

昔我去守陵阳日，门前夹道初种榆。xī wŏ qù shŏu líng yáng rì，mén qián jiā dào chū zhòng yú。

今年我自山南归，向椽大者皆柱粗。jīn nián wŏ zì shān nán guī，xiàng chuán dà zhĕ jiē zhù cū。

两边合阴若深洞，满地清影繁如铺。liăng biān hé yīn ruò shēn dòng，măn dì qīng yĭng fán rú [pū,pù]。

是时暑气正炎酷，无处容此烦病躯。shì shí shŭ qì zhèng yán kù，wú chù róng cĭ fán bìng qū。

昼摇清风夜筛月，日日不可离群株。zhòu yáo qīng fēng yè shāi yuè，rì rì bù kĕ lí qún zhū。

闲邀亲友坐其下，左右间设琴与壶。xián yāo qīn yŏu zuò qí xià，zuŏ yòu jiān shè qín yŭ hú。

人生适意乃为乐，此乐已恐他更无。rén shēng shì yì năi wèi lè，cĭ lè yĭ kŏng tā gèng wú。

霜飚未起枝叶在，且与诸君同此娱。shuāng biāo wèi qĭ zhī yè zài，qiĕ yŭ zhū jūn tóng cĭ yú。