过沧浪峡

山叠云重一径幽，苍苔古石濑清流。shān dié yún [zhòng,chóng] yī jìng yōu，cāng tái gŭ shí lài qīng liú。

出岩树色见来静，落涧泉声长自秋。chū yán shù sè jiàn lái jìng，luò jiàn quán shēng cháng zì qiū。

远入虚明思白帝，寒生浩景想沧洲。yuăn rù xū míng sī bái dì，hán shēng hào jĭng xiăng cāng zhōu。

如何地近东西路，马足车轮不暂留。rú hé dì jìn dōng xī lù，mă zú chē lún bù zàn liú。