枕上闻风

疏懒而今成自然，醒来不是听鸡年。shū lăn ér jīn chéng zì rán，xĭng lái bù shì tīng jī nián。

霜风一夜寒多少，重理禅衣覆足眠。shuāng fēng yī yè hán duō shăo，[zhòng,chóng] lĭ chán yī fù zú mián。