颂古

若知天地本同根，终不应来更问人。ruò zhī tiān dì bĕn tóng gēn，zhōng bù yīng lái gèng wèn rén。

却得南泉亲指似，等闲花发梦中春。què dé nán quán qīn zhĭ sì，dĕng xián huā fà mèng zhōng chūn。