终于

总是在守侯着什么终于 你以诗般温柔融化了我长久的积郁泪雨缤纷打湿了光阴你的诗行可以治疗我心灵的创口可以和我的精神 恋爱我仿佛徜徉在城市喧嚣的大寂寞里还未及回眸你已乘一骑快马飞奔而来笑着 催我扬鞭zŏng shì zài shŏu hóu zhe shén me zhōng yú nĭ yĭ shī bān wēn róu róng huà le wŏ cháng jiŭ de jī yù lèi yŭ bīn fēn [dă,dá] shī le guāng yīn nĭ de shī xíng kĕ yĭ zhì liáo wŏ xīn líng de [chuàng,chuāng] kŏu kĕ yĭ hé wŏ de jīng shén liàn ài wŏ făng fú cháng yáng zài chéng shì xuān xiāo de dà jì mò lĭ huán wèi jí huí móu nĭ yĭ chéng yī qí kuài mă fēi bēn ér lái xiào zhe cuī wŏ yáng biān