颂古四十四首

洞山平地露尸骸，庵主将身一处埋。dòng shān píng dì lù shī hái，ān zhŭ jiāng shēn yī chù [mái,mán]。

狼藉髑髅相枕藉，悲风愁雾不胜怀。láng jí dú lóu xiāng zhĕn jí，bēi fēng chóu wù bù shèng huái。