晨

鸟声敲过我的窗，琉璃质的罄声一夜的雨露浸润过，我梦里的蓝袈裟已挂起在墙外高大的旅人木清晨像蹑足的女孩子，来到窥我少年时的剃度，以一种婉惜一种沁凉的肤触，说，我即归去niăo shēng qiāo guò wŏ de chuāng，liú lí zhì de qìng shēng yī yè de yŭ lù jìn rùn guò，wŏ mèng lĭ de lán jiā shā yĭ guà qĭ zài qiáng wài gāo dà de lǚ rén mù qīng chén xiàng niè zú de nǚ hái zĭ，lái dào kuī wŏ shào nián shí de tì dù，yĭ yī zhòng wăn xī yī zhòng [qìn,shèn] liáng de fū chù，shuō，wŏ jí guī qù