次韵李士举丈感春

四时平分春大好，春虽强半未甘老。sì shí píng fēn chūn dà hăo，chūn suī qiáng bàn wèi gān lăo。

轻车矮马恣搜寻，始信天工为春巧。qīng chē ăi mă zì sōu xún，shĭ xìn tiān gōng wèi chūn qiăo。

中园层层乱风花，长路青青被烟草。zhōng yuán céng céng luàn fēng huā，cháng lù qīng qīng bèi yān căo。

讵知阳熙变阴惨，顿令光事成忧悄。jù zhī yáng xī biàn yīn căn，dùn lìng guāng shì chéng yōu [qiăo,qiāo]。

儿曹浪语甜如蜜，欲观俘囚数军实。ér cáo làng yŭ tián rú mì，yù guān fú qiú shŭ jūn shí。

貔貅万屯移蜀塞，胡人喜躍秦人泣。pí xiū wàn [tún,zhūn] yí shŭ sài，hú rén xĭ yuè qín rén qì。

孤坐唯防酒盏空，馀塞颇觉莺声涩。gū zuò wéi fáng jiŭ zhăn kōng，yú sài pō jué yīng shēng sè。

贪嗜五斗不自谋，几时归作山客。tān shì wŭ dòu bù zì móu，jĭ shí guī zuò shān kè。