秋雨

杜陵昔日歌秋风，卷去屋上茅三重。dù líng xī rì gē qiū fēng，juăn qù wū shàng máo sān chóng。

村翁今夜叹秋雨，冲倒檐前墙数堵。cūn wēng jīn yè tàn qiū yŭ，chōng dăo yán qián qiáng shŭ dŭ。

瓦倾栋挠直见天，寒侵素被不得眠。wă qīng dòng náo zhí jiàn tiān，hán qīn sù bèi bù dé mián。

相如家徒四壁立，我比相如尤可怜。xiāng rú jiā tú sì bì lì，wŏ bĭ xiāng rú yóu kĕ lián。

钱唐近报融风起，瓦砾尘埃半城市。qián táng jìn bào róng fēng qĭ，wă lì chén āi bàn chéng shì。

霜餐露宿人遑遑，衣食难谋况居止。shuāng cān lù sù rén huáng huáng，yī shí nán móu kuàng jū zhĭ。

呼童向晓收篁芦，补篱织箔聊枝梧。hū tóng xiàng xiăo shōu huáng lú，bŭ lí zhī bó liáo zhī wú。

雨飘有限行且止，秋阳余暖留桑榆。yŭ piāo yŏu xiàn xíng qiĕ zhĭ，qiū yáng yú nuăn liú sāng yú。

呜呼居得一日且一日，丈夫安能事一室。wū hū jū dé yī rì qiĕ yī rì，zhàng fū ān néng shì yī shì。