酬王督贤良松泉二诗其一·松

世传寿可三松倒，此语难为常人道。shì [chuán,zhuàn] shòu kĕ sān sōng dăo，cĭ yŭ nán wèi cháng rén dào。

人能百岁自古稀，松得千年未为老。rén néng băi suì zì gŭ xī，sōng dé qiān nián wèi wèi lăo。

我移两松苦不早，岂望见渠身合抱。wŏ yí liăng sōng kŭ bù zăo，qĭ wàng jiàn qú shēn hé bào。

但怜众木总漂摇，颜色青青终自保。dàn lián zhòng mù zŏng piāo yáo，yán sè qīng qīng zhōng zì băo。

兔丝茯苓会当有，邂逅食之能寿考。tù sī fú líng huì dāng yŏu，xiè hòu shí zhī néng shòu kăo。

不知篝火定何人，且看森垂覆荒草。bù zhī gōu huŏ dìng hé rén，qiĕ kàn sēn chuí fù huāng căo。

君诗爱我亦古意，秀眉昔比南山栲。jūn shī ài wŏ yì gŭ yì，xiù méi xī bĭ nán shān kăo。

复谓留侯不及我，人或笑君无白皁。fù wèi liú hóu bù jí wŏ，rén huò xiào jūn wú bái zào。

求仙辟谷彼诚悞，未见赤松饥已槁。qiú xiān pì gŭ bĭ chéng wù，wèi jiàn chì sōng jī yĭ găo。

岂如强饭适志游，封殖苍官荫华皓。qĭ rú qiáng fàn shì zhì yóu，fēng [zhí,shi] cāng guān yīn huá hào。

赤松复自无特操，上下随烟何慅慅。chì sōng fù zì wú tè [cāo,cào]，shàng xià suí yān hé sāo sāo。

苍官受命与舜同，真可从之忘发缟。cāng guān shòu mìng yŭ shùn tóng，zhēn kĕ cóng zhī wàng fà găo。

诗虽祝我以再黑，积雪已多安可扫。shī suī zhù wŏ yĭ zài hēi，jī xuĕ yĭ duō ān kĕ săo。

试问苍官值岁寒，戴白孰与苍然好。shì wèn cāng guān zhí suì hán，dài bái shú yŭ cāng rán hăo。