登清凉寺后西塞山亭

晚上高亭对落晖，万山寒翠湿秋衣。wăn shàng gāo tíng duì luò huī，wàn shān hán cuì shī qiū yī。

江流一道杯中泻，云树千门鸟外微。jiāng liú yī dào bēi zhōng xiè，yún shù qiān mén niăo wài wēi。

古寺频来僧尽老，重阳欲近蟹争肥。gŭ sì pín lái sēng jìn lăo，chóng yáng yù jìn xiè zhēng féi。

霜枫恶作萧条色，故弄残红绕客飞。shuāng fēng è zuò xiāo tiáo sè，gù nòng cán hóng rào kè fēi。