轼始于文登海上得白石数升如芡实可作枕闻梅

海隅荒怪有谁珍，零落珊瑚泣季伦。hăi yú huāng guài yŏu shuí zhēn，líng luò shān hú qì jì lún。

法供坐令微物重，（轼旧有怪石供。fă gòng zuò lìng wēi wù [zhòng,chóng]，（shì jiù yŏu guài shí gòng。

）色难归致孝心纯。）sè nán guī zhì xiào xīn chún。

只疑薏苡来交趾，未信玭珠出泗滨。zhĭ yí yì yĭ lái jiāo zhĭ，wèi xìn pí zhū chū sì bīn。

愿子聚为江夏枕，不劳麾扇自宁亲。yuàn zĭ jù wèi jiāng xià zhĕn，bù láo huī [shàn,shān] zì nìng qīn。