书叹

齐民困衣食，如疲马思秣。qí mín kùn yī shí，rú pí mă sī mò。

我欲达其情，疏远畏强聒。wŏ yù dá qí qíng，shū yuăn wèi qiáng [guō,guā]。

有司或苛取，兼并亦豪夺；yŏu sī huò kē qŭ，jiān bìng yì háo duó；

正如横江纲，一举孰能脱！zhèng rú héng jiāng gāng，yī jŭ shú néng tuō！

政本在养民，此论岂迂阔？zhèng bĕn zài yăng mín，cĭ lùn qĭ yū kuò？

我今虽退休，尝缀廷议末。wŏ jīn suī tuì xiū，cháng zhuì tíng yì mò。

明恩殊未报，敢自同衣褐？míng ēn shū wèi bào，găn zì tóng yī [hè,hé]？

吾君不可负，愿治甚饥渴。wú jūn bù kĕ fù，yuàn zhì shèn jī kĕ。