忆东坡（追和黄鲁直）

雪霁柳舒容，日薄梅摇影。xuĕ jì liŭ shū róng，rì bó méi yáo yĭng。

新岁换符来，天上初见颁桃梗。xīn suì huàn fú lái，tiān shàng chū jiàn bān táo gĕng。

试问我酬君唱，何如博塞欢娱，百万呼卢胜。shì wèn wŏ chóu jūn chàng，hé rú bó sài huān yú，băi wàn hū lú shèng。

投珠报玉，须放骚人遣春兴。tóu zhū bào yù，xū fàng sāo rén qiăn chūn xīng。

诗成谈笑，写出无穷景。shī chéng tán xiào，xiĕ chū wú qióng jĭng。

不妨时作颠草，驰骋张芝圣。bù fáng shí zuò diān căo，chí chĕng zhāng zhī shèng。

谁念杜陵野老，心同流水必东，与物初无竞。shuí niàn dù líng yĕ lăo，xīn tóng liú shuĭ bì dōng，yŭ wù chū wú jìng。

公侯应有种哉，倾否由天命。gōng hóu yīng yŏu zhòng zāi，qīng [fŏu,pĭ] yóu tiān mìng。