东平刘左车坎止春歌

先朝相国今几家，我嗟夫子鬓已华。xiān cháo xiāng guó jīn jĭ jiā，wŏ jiē fū zĭ bìn yĭ huá。

琼艘颇惯倒豪乳，老来手酿尊仍窪。qióng [sōu,sāo] pō guàn dăo háo rŭ，lăo lái shŏu [niàng,niàn,niáng] zūn réng wā。

百年弹指法界观，万事过眼天女花。băi nián dàn zhĭ fă jiè guān，wàn shì guò yăn tiān nǚ huā。

聊学儿曹作春瓮，唤客取醉无等差。liáo xué ér cáo zuò chūn wèng，huàn kè qŭ zuì wú dĕng [chā,chà,chāi,cī]。

夜眠不觉体平粟，卯颊共眩朝蒸霞。yè mián bù jué tĭ píng sù，măo jiá gòng xuàn cháo zhēng xiá。

养生妙处本无说，我辈岂解烧丹砂。yăng shēng miào chù bĕn wú shuō，wŏ bèi qĭ jiĕ shāo dān shā。

糟床正可珠的皪，石鼎莫放声咿哑。zāo chuáng zhèng kĕ zhū de lì，shí dĭng mò fàng shēng yī [yā,yă]。

东风遮幕雪埋屋，坎止斋中酒初熟。dōng fēng zhē mù xuĕ [mái,mán] wū，kăn zhĭ zhāi zhōng jiŭ chū shú。