拄杖颂寄松源和尚

七尺乌藤挂东壁，春风忽来生两翼。qī chĭ wū téng guà dōng bì，chūn fēng hū lái shēng liăng yì。

鞭起飞龙趁不得，洞庭搅碎琉璃碧。biān qĭ fēi lóng chèn bù dé，dòng tíng jiăo suì liú lí bì。

去兮去兮明历历，梅花影里休相觅。qù xī qù xī míng lì lì，méi huā yĭng lĭ xiū xiāng mì。

为雨为云自古今，古今寥寥有何极。wèi yŭ wèi yún zì gŭ jīn，gŭ jīn liáo liáo yŏu hé jí。