和昌英叔雪中春酌

南溪春寒强似冬，南溪春水走玉虹。nán xī chūn hán qiáng sì dōng，nán xī chūn shuĭ zŏu yù hóng。

雷公戏手行春雪，诗人嘲词便飞屑。léi gōng xì shŏu xíng chūn xuĕ，shī rén [cháo,zhāo] cí biàn fēi xiè。

只嫌春雪趁春雷，春容止要渠栽培。zhĭ xián chūn xuĕ chèn chūn léi，chūn róng zhĭ yào qú zāi péi。

冻作玉花销作雨，多般点缀春庭户。dòng zuò yù huā xiāo zuò yŭ，duō bān diăn zhuì chūn tíng hù。

酒杯如海醉即休，醉中看雪忘却愁。jiŭ bēi rú hăi zuì jí xiū，zuì zhōng kàn xuĕ wàng què chóu。

如何呼酒不痛饮，可令诗肩受凄凛。rú hé hū jiŭ bù tòng yĭn，kĕ lìng shī jiān shòu qī lĭn。

少时狂杀老更狂，长恐此意堕渺茫。shào shí kuáng shā lăo gèng kuáng，cháng kŏng cĭ yì duò miăo máng。

醉卿有地分一席，且与先生十分梨花注太白。zuì qīng yŏu dì fēn yī xí，qiĕ yŭ xiān shēng shí fēn lí huā zhù tài bái。