又次郑性之悬尉韵

闵雨才宽又畏风，从朝愁到夕阳舂。mĭn yŭ cái kuān yòu wèi fēng，cóng cháo chóu dào xī yáng chōng。

谁教官到二千石，不学当年邴曼容。shuí jiāo guān dào èr qiān dàn，bù xué dāng nián bĭng màn róng。