送毅父弟使江东

人生何能为，寄迹梦寐中。rén shēng hé néng wèi，jì jì mèng mèi zhōng。

之子又远去，扁舟逐江风。zhī zĭ yòu yuăn qù，piān zhōu zhú jiāng fēng。

而我独栖栖，弱羽挂樊笼。ér wŏ dú xī xī，ruò yŭ guà fán lŏng。

袖手欲大呼，窘如猿槛穷。xiù shŏu yù dà hū，[jiŏng,jŭn] rú yuán kăn qióng。

逼迫褐与被，况以忧患攻。bī [pò,păi] [hè,hé] yŭ bèi，kuàng yĭ yōu huàn gōng。

坐令形势隔，出处焉得同。zuò lìng xíng shì gé，chū chù yān dé tóng。

又无凌云翮，翩翩作归鸿。yòu wú líng yún hé，piān piān zuò guī hóng。

强埽道南舍，竹阴泛帘栊。qiáng sào dào nán shĕ，zhú yīn fàn lián lóng。

及此光景长，无惜觥船空。jí cĭ guāng jĭng cháng，wú xī gōng chuán kōng。

明发看解缆，渠波剧奔骢。míng fà kàn jiĕ lăn，qú bō jù bēn cōng。