醉时谣

晴辄不閒閒辄雨，少神造物恶相阻。qíng zhé bù xián xián zhé yŭ，shăo shén zào wù è xiāng zŭ。

我自意行无雨晴，翻倒沧溟尽从汝。wŏ zì yì xíng wú yŭ qíng，fān dăo cāng míng jìn cóng rŭ。

青年一去不可招，紫烟漠漠三山暮。qīng nián yī qù bù kĕ zhāo，zĭ yān mò mò sān shān mù。

朝云破峡忽归来，从君欲觅高唐赋。cháo yún pò xiá hū guī lái，cóng jūn yù mì gāo táng fù。

向来似梦此非梦，转盼仍从梦中去。xiàng lái sì mèng cĭ fēi mèng，zhuăn pàn réng cóng mèng zhōng qù。

夜深泥滑欲归时，瘦马迟迟堤上路。yè shēn ní huá yù guī shí，shòu mă chí chí dī shàng lù。