靳庄行

长清六月才禾黍，大家小家愁无雨。cháng qīng liù yuè cái hé shŭ，dà jiā xiăo jiā chóu wú yŭ。

草根挑尽木如冬，又见探雏啖野鼠。căo gēn [tiăo,tiāo] jìn mù rú dōng，yòu jiàn [tàn,tān] chú dàn yĕ shŭ。

沙中稚子哭欲绝，阿爷卧路不能语。shā zhōng zhì zĭ kū yù jué，[ā,ē,a,á,à] yé wò lù bù néng yŭ。

三年长饿一息在，那复余情念儿女。sān nián cháng è yī xī zài，nà fù yú qíng niàn ér nǚ。

破屋一叟捣榆皮，我问捣之欲何为？pò wū yī sŏu dăo yú pí，wŏ wèn dăo zhī yù hé wèi？

土性多沉糠性浮，榆末和之可为糜。tŭ xìng duō chén kāng xìng fú，yú mò hé zhī kĕ wèi [mí,méi]。

极知强活能几时，暂于肠胃勉撑持。jí zhī qiáng huó néng jĭ shí，zàn yú cháng wèi miăn chēng chí。

妻子填壑老我存，死者长乐生者饥。qī zĭ tián hè lăo wŏ cún，sĭ zhĕ cháng lè shēng zhĕ jī。

恸哭无声但有泪，瘦骨令人摧肝脾。tòng kū wú shēng dàn yŏu lèi，shòu gŭ lìng rén cuī gān pí。

道旁一庙有神坐，黄金为身受香火。dào páng yī miào yŏu shén zuò，huáng jīn wèi shēn shòu xiāng huŏ。