四月九日幽谷见绯桃盛开

经年种花满幽谷，花开不暇把一卮。jīng nián zhòng huā măn yōu gŭ，huā kāi bù xiá bă yī zhī。

人生此事尚难必，况欲功名书鼎彝。rén shēng cĭ shì shàng nán bì，kuàng yù gōng míng shū dĭng yí。

深红浅紫看虽好，颜色不柰东风吹。shēn hóng qiăn zĭ kàn suī hăo，yán sè bù nài dōng fēng chuī。

绯桃一树独後发，意若待我留芳菲。fēi táo yī shù dú hòu fà，yì ruò dài wŏ liú fāng fēi。

清香嫩蕊含不吐，日日怪我来何迟。qīng xiāng nèn ruĭ hán bù tŭ，rì rì guài wŏ lái hé chí。

无情草木不解语，向我有意偏依依。wú qíng căo mù bù jiĕ yŭ，xiàng wŏ yŏu yì piān yī yī。

群芳落尽始烂漫，荣枯不与众艳随。qún fāng luò jìn shĭ làn màn，róng kū bù yŭ zhòng yàn suí。

念花意厚何以报，唯有醉倒花东西。niàn huā yì hòu hé yĭ bào，wéi yŏu zuì dăo huā dōng xī。

盛开比落犹数日，清樽尚可三四携。shèng kāi bĭ luò yóu shŭ rì，qīng zūn shàng kĕ sān sì xié。