春山

每在一个陌生的地方枯等时，都有这样荒唐。mĕi zài yī gè mò shēng de dì fāng kū dĕng shí，dū yŏu zhè yàng huāng táng。

我隐约辩认出了以前的一些处境。wŏ yĭn yuē biàn rèn chū le yĭ qián de yī xiē chù jìng。

山，很高大，但被中午消磨得丧失了气韵。shān，hĕn gāo dà，dàn bèi zhōng wŭ xiāo [mó,mò] dé [sāng,sàng,sang] shī le qì yùn。

油菜花服着站刑，白色的菜蝶无声地翻飞，远处拉着一副电线。yóu cài huā fú zhe zhàn xíng，bái sè de cài dié wú shēng dì fān fēi，yuăn chù [lā,lá,lă,là] zhe yī fù diàn xiàn。

当我闭上眼，充耳不闻的鸟叫声开始浮出来 ，不倦地破碎。dāng wŏ bì shàng yăn，chōng ĕr bù wén de niăo jiào shēng kāi shĭ fú chū lái ，bù juàn dì pò suì。

阳光已很厉害，春天还不能压住浮尘。yáng guāng yĭ hĕn lì hài，chūn tiān huán bù néng yā zhù fú chén。

也许偶尔过一辆车，都会给我多一层覆盖。yĕ xŭ ŏu ĕr guò yī liàng chē，dū huì [jĭ,gĕi] wŏ duō yī céng fù gài。

我需要改正，不能被惹得一味松懈下去。wŏ xū yào găi zhèng，bù néng bèi ruò dé yī wèi sōng xiè xià qù。

同事们，只有你们在按部就班中开始得到休息。tóng shì [men,mén]，zhĭ yŏu nĭ [men,mén] zài àn bù jiù bān zhōng kāi shĭ dé dào xiū xī。

我躺在路边这绺破旧的茵毯上，并不惬意，实属被困不能早点离开。wŏ tăng zài lù biān zhè liŭ pò jiù de yīn tăn shàng，bìng bù qiè yì，shí shŭ bèi kùn bù néng zăo diăn lí kāi。