仲宣楼

仲宣徙倚思归后，又复谁传独步名。zhòng xuān xĭ yĭ sī guī hòu，yòu fù shuí [chuán,zhuàn] dú bù míng。

自昔城闉虽尚在，至今波浪未尝平。zì xī chéng yīn suī shàng zài，zhì jīn bō làng wèi cháng píng。

半规赤日沈荒渚，一缕黄烟起废城。bàn guī chì rì shĕn huāng zhŭ，yī lǚ huáng yān qĭ fèi chéng。

梅落碎花催塞色，葭横响叶弄边声。méi luò suì huā cuī sài sè，jiā héng xiăng yè nòng biān shēng。

惊寒牧马频回顾，趁暖宾鸿渐北征。jīng hán mù mă pín huí gù，chèn nuăn bīn hóng jiàn bĕi zhēng。

况乃有怀伤岁暮，登楼那不动乡情。kuàng năi yŏu huái shāng suì mù，dēng lóu nà bù dòng xiāng qíng。