喜晴

春风吹晴檐雨止，兰芽半吐梅堆委。chūn fēng chuī qíng yán yŭ zhĭ，lán [yá,dí] bàn tŭ méi duī wĕi。

阶前背荫苔藓深，曳杖不妨成细履。jiē qián bèi yīn tái xiăn shēn，[yè,zhuài,yì] zhàng bù fáng chéng xì lǚ。

浮生忧喜均何如，谁能役役愁其躯。fú shēng yōu xĭ jūn hé rú，shuí néng yì yì chóu qí qū。

时閒意适且自慰，莫问诘朝瓶乏储。shí xián yì shì qiĕ zì wèi，mò wèn [jié,jí] cháo píng fá chŭ。