戏中书岩宝印师方丈

宁堕眉毛出为人，舌端雷电不无神。nìng duò méi máo chū wèi rén，shé duān léi diàn bù wú shén。

如今有口却挂壁，草木岩中元自春。rú jīn yŏu kŏu què guà bì，căo mù yán zhōng yuán zì chūn。