过扬子江心

渺渺乘风出海门，一行淡水带潮浑。miăo miăo chéng fēng chū hăi mén，yī háng dàn shuĭ dài cháo hún。

长江尽处还如此，何日岷山看发源。cháng jiāng jìn chù huán rú cĭ，hé rì mín shān kàn fà yuán。