清明自释

异乡节物又清明，懒复追游年少行。yì xiāng jié wù yòu qīng míng，lăn fù zhuī yóu nián shào xíng。

愁惨松楸十年泪，雨昏花絮数声莺。chóu căn sōng qiū shí nián lèi，yŭ hūn huā xù shŭ shēng yīng。

高红远绿俱无那，客恨春风两不平。gāo hóng yuăn lǜ jù wú nà，kè hèn chūn fēng liăng bù píng。

强课新诗作寒食，不堪重忆故园饧。qiáng kè xīn shī zuò hán shí，bù kān [zhòng,chóng] yì gù yuán [xíng,táng]。