春游曲

十旬风雨清明节，昨夜窗前见新月。shí xún fēng yŭ qīng míng jié，zuó yè chuāng qián jiàn xīn yuè。

喜谓春晴可出游，平明携樽南陌头。xĭ wèi chūn qíng kĕ chū yóu，píng míng xié zūn nán mò tóu。

陌头不见花开处，城中城外多桑树。mò tóu bù jiàn huā kāi chù，chéng zhōng chéng wài duō sāng shù。

桑树连天绿叶浓，落花尽在春泥中。sāng shù lián tiān lǜ yè nóng，luò huā jìn zài chūn ní zhōng。

春泥浩荡从马踏，香魂宛转蹄躞蹀。chūn ní hào dàng cóng mă tà，xiāng hún [wăn,yuān] zhuăn tí xiè dié。

看花泪眼忽潸然，人生安得长少年。kàn huā lèi yăn hū shān rán，rén shēng ān dé cháng shào nián。