读文山诗藁

一朝禽瘴海，孤影落穷荒。yī zhāo qín zhàng hăi，gū yĭng luò qióng huāng。

恨极心难雪，愁浓鬓易霜。hèn jí xīn nán xuĕ，chóu nóng bìn yì shuāng。

燕荆歌易水，苏李泣可梁。yàn jīng gē yì shuĭ，sū lĭ qì kĕ liáng。

读到难难际，梅花铁石肠。dú dào nán nán jì，méi huā tiĕ shí cháng。