白鹤吟示觉海元公

白鹤声可怜，红鹤声可恶。bái hè shēng kĕ lián，hóng hè shēng kĕ è。

白鹤静无匹，红鹤喧无数。bái hè jìng wú pĭ，hóng hè xuān wú shù。

百鹤招不来，红鹤挥不去。băi hè zhāo bù lái，hóng hè huī bù qù。

长松受秽死，乃以红鹤故。cháng sōng shòu huì sĭ，năi yĭ hóng hè gù。

北山道人曰，美者自美，吾何为而喜。bĕi shān dào rén yuē，mĕi zhĕ zì mĕi，wú hé wèi ér xĭ。

恶者自恶，吾何为而怒。è zhĕ zì è，wú hé wèi ér nù。

去自去耳，吾何阙而追。qù zì qù ĕr，wú hé què ér zhuī。

来自来耳，吾何妨而拒。lái zì lái ĕr，wú hé fáng ér jù。

吾岂厌喧而求静，吾岂好丹而非素。wú qĭ yàn xuān ér qiú jìng，wú qĭ hăo dān ér fēi sù。

汝谓松死吾无依邪，吾方舍阴而坐露。rŭ wèi sōng sĭ wú wú yī xié，wú fāng shĕ yīn ér zuò lù。