南康春日

慙愧东风破腊来，一尊清圣为君开。cán kuì dōng fēng pò là lái，yī zūn qīng shèng wèi jūn kāi。

无方可使朱颜驻，有客相逢白眼回。wú fāng kĕ shĭ zhū yán zhù，yŏu kè xiāng féng bái yăn huí。

老大渐能知世态，疏慵那复计身媒。lăo dà jiàn néng zhī shì tài，shū yōng nà fù jì shēn méi。

遥怜伊洛冰应泮，芳草还荒旧钓台。yáo lián yī luò bīng yīng pàn，fāng căo huán huāng jiù diào tái。