淮壖

淮壖日没风卷沙，黄昏飞雪如落花。huái ruán rì mò fēng juăn shā，huáng hūn fēi xuĕ rú luò huā。

孤舟有客寒不饮，欹枕关篷夜忆家。gū zhōu yŏu kè hán bù yĭn，[yī,qī] zhĕn guān péng yè yì jiā。

雪飞篷底洒我额，篷隙虚明来晓色。xuĕ fēi péng dĭ să wŏ é，péng xì xū míng lái xiăo sè。

纸屏布被风飕飕，惊起开篷满船白。zhĭ píng bù bèi fēng sōu sōu，jīng qĭ kāi péng măn chuán bái。

船头雪重折黄芦，下有宿雁惊相呼。chuán tóu xuĕ [zhòng,chóng] zhé huáng lú，xià yŏu sù yàn jīng xiāng hū。

天寒四野无行客，冻卧孤舟愁盗贼。tiān hán sì yĕ wú xíng kè，dòng wò gū zhōu chóu dào zéi。

厌闻淮浪打船声，原上风号天正黑。yàn wén huái làng [dă,dá] chuán shēng，yuán shàng fēng hào tiān zhèng hēi。

土膏已动春阳来，安得长风埽雾开。tŭ [gāo,gào] yĭ dòng chūn yáng lái，ān dé cháng fēng sào wù kāi。

豁然天外见白日，为君挂席凌清淮。[huò,huō,huá] rán tiān wài jiàn bái rì，wèi jūn guà xí líng qīng huái。