颂古十首

百尺竿头五两垂，穷沙绝漠任风吹。băi chĭ gān tóu wŭ liăng chuí，qióng shā jué mò [rèn,rén] fēng chuī。

可怜无限沧浪客，犹把南针定所归。kĕ lián wú xiàn cāng làng kè，yóu bă nán zhēn dìng suŏ guī。