征妇怨

宁为呼傍草，莫作战士妻。nìng wèi hū bàng căo，mò zuò zhàn shì qī。

初嫁席未温，夫今戍辽西。chū jià xí wèi wēn，fū jīn shù liáo xī。

忆与夫别时，山川正飞雪。yì yŭ fū bié shí，shān chuān zhèng fēi xuĕ。

腰间弓箭重，冰冻马蹄裂。yāo jiān gōng jiàn [zhòng,chóng]，bīng dòng mă tí liè。

夫君在万里，如何可相求。fū jūn zài wàn lĭ，rú hé kĕ xiāng qiú。

瞻彼日月光，使妾心悠悠。zhān bĭ rì yuè guāng，shĭ qiè xīn yōu yōu。

悠悠复悠悠，想思曷云已。yōu yōu fù yōu yōu，xiăng sī hé yún yĭ。

夜夜劳梦魂，遥遥渡辽水。yè yè láo mèng hún，yáo yáo dù liáo shuĭ。

军中有纪律，君当慎终始。jūn zhōng yŏu jì lǜ，jūn dāng shèn zhōng shĭ。

勿以念室家，无心事戎垒。wù yĭ niàn shì jiā，wú xīn shì róng lĕi。

自昔忠义人，从军皆效死。zì xī zhōng yì rén，cóng jūn jiē xiào sĭ。