和叶宰韵题无咎斋

蜗角蝇头既可憎，如何又问利和名。wō jiăo yíng tóu jì kĕ zēng，rú hé yòu wèn lì hé míng。

学他太古先天妙，舍取中庸一点诚。xué tā tài gŭ xiān tiān miào，shĕ qŭ zhōng yōng yī diăn chéng。

乾坤所谓日月祖，坎离乃是天地精。qián kūn suŏ wèi rì yuè zŭ，kăn lí năi shì tiān dì jīng。

工夫学到震无咎，只字拔茅乘泰亨。gōng fū xué dào zhèn wú jiù，zhĭ zì bá máo chéng tài hēng。