过荆门

荆江水阔烟波转，荆门路绕山葱蒨。帆势侵云灭又明，山程背日昏还见。jīng jiāng shuĭ kuò yān bō zhuăn，jīng mén lù rào shān cōng qiàn。fān shì qīn yún miè yòu míng，shān chéng bèi rì hūn huán jiàn。

青青麦陇啼飞鸦，寂寞野径棠梨花。qīng qīng mài lŏng tí fēi yā，jì mò yĕ jìng táng lí huā。

行行驱马万里远，渐入烟岚危栈赊。xíng xíng qū mă wàn lĭ yuăn，jiàn rù yān lán wēi zhàn shē。

林中有鸟飞出谷，月上千岩一声哭。lín zhōng yŏu niăo fēi chū gŭ，yuè shàng qiān yán yī shēng kū。

肠断思归不可闻，人言恨魄来巴蜀。cháng duàn sī guī bù kĕ wén，rén yán hèn pò lái bā shŭ。

我听此鸟祝我魂，魂死莫学声衔冤。wŏ tīng cĭ niăo zhù wŏ hún，hún sĭ mò xué shēng xián yuān。

纵为羽族莫栖息，直上青云呼帝阍。zòng wèi yŭ zú mò qī xī，zhí shàng qīng yún hū dì hūn。

此时山月如衔镜，岩树参差互辉映。cĭ shí shān yuè rú xián jìng，yán shù [cān,cēn,shēn] [chā,chà,chāi,cī] hù huī yìng。

皎洁深看入涧泉，分明细见樵人径。jiăo jié shēn kàn rù jiàn quán，fēn míng xì jiàn qiáo rén jìng。

阴森鬼庙当邮亭，鸡豚日宰闻膻腥。yīn sēn guĭ miào dāng yóu tíng，jī tún rì zăi wén shān xīng。

愚夫祸福自迷惑，魍魉凭何通百灵。yú fū huò fú zì mí huò，wăng liăng píng hé tōng băi líng。

月低山晓问行客，已酹椒浆拜荒陌。yuè dī shān xiăo wèn xíng kè，yĭ lèi jiāo [jiāng,jiàng] bài huāng mò。

惆怅忠贞徒自持，谁祭山头望夫石。chóu chàng zhōng zhēn tú zì chí，shuí [jì,zhài] shān tóu wàng fū shí。