悲歌行

有口但可读离骚，有手但可持蟹螯。yŏu kŏu dàn kĕ dú lí sāo，yŏu shŏu dàn kĕ chí xiè áo。

人生坠地各有命，穷达祸福随所遭。rén shēng zhuì dì gè yŏu mìng，qióng dá huò fú suí suŏ zāo。

嗟予一世蹈谤薮，汹如八月秋江涛。jiē [yŭ,yú] yī shì dăo bàng sŏu，xiōng rú bā yuè qiū jiāng tāo。

尊拳才奋肋已碎，曹射箭尽弓未弢形尪骨悴吹可倒，摧拉未足称雄豪。zūn quán cái fèn [lèi,lè,lē] yĭ suì，cáo shè jiàn jìn gōng wèi tāo xíng wāng gŭ cuì chuī kĕ dăo，cuī [lā,lá,lă,là] wèi zú [chēng,chèn,chèng] xióng háo。

一身百忧偶得活，残年幸许归蓬蒿。yī shēn băi yōu ŏu dé huó，cán nián xìng xŭ guī péng hāo。

时时照水辄自笑，霜颅雪颌不可薅。shí shí zhào shuĭ zhé zì xiào，shuāng lú xuĕ [hé,gé] bù kĕ hāo。

脱身仕路弃衫笏，如病癣疥逢爬搔。tuō shēn shì lù qì shān hù，rú bìng xuăn jiè féng pá sāo。

见事苦迟已莫悔，监戒尚可贻儿曹。jiàn shì kŭ chí yĭ mò huĭ，[jiān,jiàn] jiè shàng kĕ yí ér cáo。

勉骑款段乘下泽，州县岂必真徒劳！miăn qí kuăn duàn chéng xià zé，zhōu xiàn qĭ bì zhēn tú láo！