颂古四十四首

明镜当台湛如水，无端特地起尘埃。míng jìng dāng tái zhàn rú shuĭ，wú duān tè dì qĭ chén āi。

积成山岳面前立，千手大悲擘不开。jī chéng shān yuè miàn qián lì，qiān shŏu dà bēi [bò,bāi] bù kāi。