閒卿遽垂和答复依元韵戏之

师怨白云相望久，撇然便欲揽征衣。shī yuàn bái yún xiāng wàng jiŭ，[piĕ,piē] rán biàn yù lăn zhēng yī。

其如飞雪能留客，不放禅翁及早归。qí rú fēi xuĕ néng liú kè，bù fàng chán wēng jí zăo guī。