和严侍御柟木诗

两苍崖屹相应对，上面虬龙插崖背。liăng cāng yá [yì,gē] xiāng yīng duì，shàng miàn qiú lóng chā yá bèi。

青铜为柯石为根，上有虫书篆籀破藓痕。qīng tóng wèi kē shí wèi gēn，shàng yŏu chóng shū zhuàn zhòu pò xiăn hén。

诘屈盘根少态度，深锁穷山烟雨暮。[jié,jí] qū pán gēn shăo tài dù，shēn suŏ qióng shān yān yŭ mù。

不愿作材戹万牛，惊世之文那肯露。bù yuàn zuò cái è wàn niú，jīng shì zhī wén nà kĕn lù。

人不满百雪满头，一生忧患几许愁。rén bù măn băi xuĕ măn tóu，yī shēng yōu huàn jĭ xŭ chóu。

湛辈去逐翁仲游，此树森森春复秋。zhàn bèi qù zhú wēng zhòng yóu，cĭ shù sēn sēn chūn fù qiū。

杜陵笔墨光万丈，当时憾不同清赏。dù líng bĭ mò guāng wàn zhàng，dāng shí hàn bù tóng qīng shăng。

独寄黄花九日诗，云间声作琳琅响。dú jì huáng huā jiŭ rì shī，yún jiān shēng zuò lín láng xiăng。