即事四首

目为诗客不胜惭，唤作园翁定自堪。mù wèi shī kè bù shèng cán，huàn zuò yuán wēng dìng zì kān。

抱甕荷锄非鄙事，栽花移竹似清谈。bào wèng hé chú fēi [bĭ,bì] shì，zāi huā yí zhú sì qīng tán。

野人只识羹芹美，相国安知食笋甘。yĕ rén zhĭ shí gēng qín mĕi，xiāng guó ān zhī shí sŭn gān。

晚觉齐民书最要，惜无幽士肯同参。wăn jué qí mín shū zuì yào，xī wú yōu shì kĕn tóng [cān,cēn,shēn]。