红桥游记

出镇淮门，循小秦淮折而北，陂岸起伏多态，竹木蓊郁，清流映带。chū zhèn huái mén，xún xiăo qín huái zhé ér bĕi，[pō,bēi,pí] àn qĭ fú duō tài，zhú mù wĕng yù，qīng liú yìng dài。

人家多因水为园亭树石，溪塘幽窃而明瑟，颇尽四时之美。rén jiā duō yīn shuĭ wèi yuán tíng shù shí，xī táng yōu qiè ér míng sè，pō jìn sì shí zhī mĕi。

拿小艇，循河西北行，林木尽处，有桥宛然，如垂虹下饮于涧；ná xiăo tĭng，xún hé xī bĕi xíng，lín mù jìn chù，yŏu qiáo [wăn,yuān] rán，rú chuí hóng xià yĭn yú jiàn；

又如丽人靓妆袨服，流照明镜中，所谓红桥也。yòu rú lì rén liàng zhuāng xuàn fú，liú zhào míng jìng zhōng，suŏ wèi hóng qiáo yĕ。

游人登平山堂，率至法海寺，舍舟而陆径，必出红桥下。yóu rén dēng píng shān táng，[lǜ,shuài,shuò] zhì fă hăi sì，shĕ zhōu ér lù jìng，bì chū hóng qiáo xià。

桥四面触皆人家荷塘。qiáo sì miàn chù jiē rén jiā hé táng。

六七月间，菡萏作花，香闻数里，青帘白舫，络绎如织，良谓胜游矣。liù qī yuè jiān，hàn dàn zuò huā，xiāng wén shŭ lĭ，qīng lián bái făng，luò yì rú zhī，liáng wèi shèng yóu yĭ。

予数往来北郭，必过红桥，顾而乐之。[yŭ,yú] shŭ wăng lái bĕi guō，bì guò hóng qiáo，gù ér lè zhī。

登桥四望，忽复徘徊感叹。dēng qiáo sì wàng，hū fù pái [huái,huí] găn tàn。

当哀乐之交乘于中，往往不能自喻其故。dāng āi lè zhī jiāo chéng yú zhōng，wăng wăng bù néng zì yù qí gù。

王谢冶城之语，景晏牛山之悲，今之视昔，亦有怨耶！wáng xiè yĕ chéng zhī yŭ，jĭng yàn niú shān zhī bēi，jīn zhī shì xī，yì yŏu yuàn yé！

壬寅季夏之望，与箨庵、茶村、伯玑诸子，倚歌而和之。rén yín jì xià zhī wàng，yŭ tuò ān、chá cūn、bó jī zhū zĭ，yĭ gē ér hé zhī。

箨庵继成一章，予以属和。tuò ān jì chéng yī zhāng，[yŭ,yú] yĭ shŭ hé。

嗟乎！jiē hū！

丝竹陶写，何必中年；sī zhú táo xiĕ，hé bì zhōng nián；

山水清音，自成佳话，予与诸子聚散不恒，良会未易遘，而红桥之名，或反因诸子而得传于后世，增怀古凭吊者之徘徊感叹如予今日，未可知者。shān shuĭ qīng yīn，zì chéng jiā huà，[yŭ,yú] yŭ zhū zĭ jù sàn bù héng，liáng huì wèi yì gòu，ér hóng qiáo zhī míng，huò făn yīn zhū zĭ ér dé [chuán,zhuàn] yú hòu shì，zēng huái gŭ píng diào zhĕ zhī pái [huái,huí] găn tàn rú [yŭ,yú] jīn rì，wèi kĕ zhī zhĕ。