于潜令刁同年野翁亭

山翁不出山，溪翁长在溪。shān wēng bù chū shān，xī wēng cháng zài xī。

（前二令作二翁亭。（qián èr lìng zuò èr wēng tíng。

）不如野翁来往溪山间，上友麋鹿下凫鹥，问翁何所乐，三年不去烦推挤。）bù rú yĕ wēng lái wăng xī shān jiān，shàng yŏu mí lù xià fú yī，wèn wēng hé suŏ lè，sān nián bù qù fán tuī jĭ。

翁言此间亦有乐，非丝非竹非蛾眉。wēng yán cĭ jiān yì yŏu lè，fēi sī fēi zhú fēi é méi。

山人醉后铁冠落，溪女笑时银栉低。shān rén zuì hòu tiĕ guān luò，xī nǚ xiào shí yín zhì dī。

我来观政问风谣，皆云吠犬足生氂。wŏ lái guān zhèng wèn fēng yáo，jiē yún fèi [quăn,quán] zú shēng lí。

但恐此翁一旦舍此去，长使山人索寞溪女啼。dàn kŏng cĭ wēng yī dàn shĕ cĭ qù，cháng shĭ shān rén suŏ mò xī nǚ tí。

（天目山唐道士常冠铁冠，于潜妇女皆插大银栉，长尺许，谓之蓬沓。（tiān mù shān táng dào shì cháng guān tiĕ guān，yú qián fù nǚ jiē chā dà yín zhì，cháng chĭ xŭ，wèi zhī péng [tà,dá,ta]。

））