咏花影二首

璇空霞蔚迥云兴，才舞山香黛色层。xuán kōng xiá wèi jiŏng yún xīng，cái wŭ shān xiāng dài sè céng。

攀不得时如对镜，看难真处似携灯。pān bù dé shí rú duì jìng，kàn nán zhēn chù sì xié dēng。

禺中已识倾阳近，木末初逢泫露凝。[yú,yù] zhōng yĭ shí qīng yáng jìn，mù mò chū féng xuàn lù níng。

偶尔启关迎快客，踏来满径碎何曾。ŏu ĕr qĭ guān yíng kuài kè，tà lái măn jìng suì hé céng。