自题磨剑室诗词后

剑态箫心不可羁，已教终古负初期？jiàn tài xiāo xīn bù kĕ jī，yĭ jiāo zhōng gŭ fù chū qī？

能为顽石方除根，便作词人亦大痴。néng wèi wán shí fāng chú gēn，biàn zuò cí rén yì dà chī。

但觉高歌动神鬼，不妨入世任妍媸。dàn jué gāo gē dòng shén guĭ，bù fáng rù shì [rèn,rén] yán chī。

只惭洛下书生咏，洒泪新亭又一时。zhĭ cán luò xià shū shēng yŏng，să lèi xīn tíng yòu yī shí。